1 december - de kerstdagen zijn in aantocht en iedereen begint zich voor te bereiden op de feestdrukte. Zo ook hier ten huize.
Aangezien de pater familias niet vrij was vandaag, hadden wij dames het plan opgevat de kerstboom alvast te zetten, als verrassing zo te zeggen.
Ware het niet dat hij eergisteren liet vallen dat de kerstboom toch echt niet voor de sint mocht gezet worden .... oei! alle plannen in duigen.
Hoewel ? Twee vrouwen, begin van de maand, pré juist gestort .... moet ik nog meer zeggen :P
Wij dus op naar " 't Stad".
Terwijl we op de tram zaten, liepen ook de kerstwenslijstjes nog binnen van de mensen waarvoor wij "Secret Santa" moeten spelen, dus dat zat helemaal goed.
Van de Grote Markt ging het richting winkelwandelstraatjes en zo naar de Meir. En daar stond ons nog een leuke verrassing te wachten! Al jaren vragen wij ons telkens weer af waarom Antwerpen geen eigen Desigual winkel krijgt. Telkens als we op city trip gaan, lopen we steevast binnen in de locale flagstore. En tot ons grote spijt moesten we het hier stellen met enkele retailers die enkele stuks uit de collectie overnemen maar nooit het hele assortiment voeren. En hoe gaat dat dan ? Dat leuke ding dat je in de folder ziet, is hier natuurlijk nergens te krijgen. Maar daar is nu dus verandering in gekomen. Antwerpen heeft zijn eigen Desigual winkel gekregen !!! En niet zomaar de eerste de beste! Nee! De grootste uit de reeks. Dames, heren, kinderen, schoenen, accessoires tot en met een wooncollectie. En als openingsaanbieding .... een kortingsbon van 5 euro op elk aangekocht stuk en natuurlijk weer een schitterrende herbruikbare tas!
Aangezien de spoedarts geen uitsluitsel kon geven over het feit of er nu al dan niet een kruisband gescheurd is, moest er nog een afspraak gemaakt worden bij de orthopedist.
Zondag 2 december. Niet werken, een dagje om lekker leuke dingen te gaan doen. Behalve een bezoekje aan "walk in the park" een mini marktje van webshop-winkeliers in het kasteel van Brasschaat stond er nog niets concreets op de agenda. Maar dat het een rustige zondag zou worden, dat stond vast. Nu ja, dat dachten we tenminste. Tot vanochtend het noodlot toesloeg. Manlief had de avond van tevoren nog eens willen uittesten of je op je 40-en-nog-wat nog altijd hetzelfde kan als op je 18de. Niet dus! Dat heeft hij mogen ondervinden.
En zo was onze eerste en enige bestemming voor vandaag een bezoekje aan de spoedafdeling van Klina.
Verkoudheden,...
