Dat was de leuze op de eerste duiksessie met de collega's. Woensdag met heel de bende naar de put in Ekeren getrokken om te gaan duiken. Na alle onheilspellende berichten van diegenen die niet mee gingen (vorig jaar zijn er daar nog 2 verdronken, dat water is kei vies, ge ziet er gene steek voor uw ogen, ...) was de moed al terug tot in mijn schoenen gezonken. Maar ja, eens ja gezegd, kom je er niet meer onderuit natuurlijk. En als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik blij ben dat ik er niet meer onderuit geraakt ben. Want het is toch wel een hele belevenis. Terwijl onze instructeur heel zijnen uitleg stond te doen, stonden we (tenminste de nieuwelingen) gespannen te luisteren. En dan kwam het grote moment. Testen hoe zo'n fles met lucht werkt. Eens we dat gehad hadden, kon iedereen zich gaan klaarmaken. Wringen om in het pak te geraken (hmm, die vakantiekilo's zijn dus toch nog niet helemaal weg :o), loodgordel aan en dan naar de steiger. Duikbril voorbereiden (tip voor beginners: eet de avond voordien geen look, want je mag eerst in je eigen bril tuffen om condenser te voorkomen :p), flippers aan en dan komt het. De fles aan. Eens dat ding op je rug kan je niet snel genoeg het water in, al was het alleen al maar om het gewicht niet meer te moeten sleuren.
In het water nog even alles herhalen en hop ... daar gaan we. Hahaha, had je gedacht ja. Vraag me niet hoe het komt, maar mijn benen wilden niet mee onder. Lig je daar, hoofd onder en twee flippers die boven water blijven steken ... hilariteit alom natuurlijk. Enfin, om een lang verhaal kort te maken. Het heeft wat om handen gehad om eindelijk onder water te geraken maar het is gelukt. Welsiwaar maar voor een kort duikje, maar ik heb de smaak te pakken. Volgende keer ben ik zeker terug van de partij (als ik nog mag ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten